Yasanmisliklar Her Zaman Derstir.!

Film Seridine hayati degilde bu sefer iliskilerin ilk basladigi zamandan son buldugu zamani ele aliyorum. 

İlk Kadraj: FLÖRT. 
            Her zaman insanlar ilk goruste aska inanir ama bana kalirsa ask ilk goruste degil her goruste asik olmaktir.        
Bir insanla "ilk kadraj"donemini yasamaya basladigin andan itibaren hissettiklerin,senin duygu egitimine basladigin andir. Kisi ic dunyasinda  "duygu egitimi"ne basladigi an karsisindaki insanin yasanmisligina yonelik empati kurmaya adim atar. 

İkinci Kadraj: DENGE PROFİLİ.
           Hani an gelir insan bir durup dusunur ya; karsimda ki kisi benim hayatima ayak uydura bilir mi  yoksa benim mi ayak uydurmami bekler ? Ve bence bu "denge profili"ndeki insan benim gecmisime,yasantima saygi duymali ve en az benim kadar benimsemeli diyeceksiniz.Oncelikle bir adim atarken beni en cok dusunduren seyler. Basta ailem,dostlarim ve beni kaybetmeyi goze alamayacak kadar cok seven adam... 

Ucuncu Kadraj: TOZ PEMBE.         
          Hayatin surekli darbesini yedigin zamanlarda,sevdiginle hic umursamazca gulmeye devam ettigin an herseyi "toz pembe" gorursun. Kim ne derse desin soylenenlerin dogruluk payina aldiris etmeden kendi bildigini okumaktir bu. Sanirsin ki; butun iliski sureci her zaman "toz pembe" devam edicek...

Dorduncu Kadraj: YANİLGİ.!             
           O soylenenlerin dogrulugunu fark ettigin an insanin benliginde yasadigi PİSMANLİKTİR...              İnsanin yasadigi o duygu zamanla,sordugu sorularla kendisini hayatin bosluguna surukler...Ve o bosluktan kurtulabilme cabasiyla cirpinirken daha da icine dusmesi cikmaz sokaklara iter insani... 

Besinci Kadraj: İSYAN.!               
           Evet, en agir yasanilan duygu nobetleri bu kadrajda olur. 2 donem sureci vardir bu kadrajin icinde. İlk surec; tanidigina pisman olursun ve surekli kendini sorgularsin. İkinci surec ise ofkeyle gelip hatalarla son bulmasidir. Ve sira kopek gibi sevip ama ona yavas yavas nefretini kusmakta... 

Altinci Kadraj: Ayriligi Montajlamak                 
         Elinde olmadan cok sevdigin halde vazgecmeye mahkum hissetmek... Tum yasanilanlari, hissettiklerini, ona verdigin degeri ve en zoru da onu unutma cabasi... Meyhane masalarinda kahrolup,her sarkida,her siirde,gittginiz her yerde gozlerinin onu aramasi ve bogazinin dugumlenmesiyle kendini avutma cabalarin baslayacak...Ondan sana kalan hatiralar,elinde kalan tek fotografi ve onun kokusunu duydugun an iste goz yaslarina hakim olamicaksin... 

Yedinci Kadraj: ONDAN SONRASİ.!!                 
        Tam gogusunuzun ortasinda bir yeriniz aciyacak ve vucudunuz yureginize dar gelicek...                    Birileri size surekli bir seyler anlaticak bosverip hic birini dinlemiceksiniz... Yanliz kalmak isteyeceksiniz hemde kalabiliklarin arasinda kaybolmak... Herkesde onu aricaksiniz ve herkesi ona benzetip hic kimseyi onun yerine koyamicaksiniz.. Yine her sabah mesaj bekliceksiniz sizi uyutmasini isticeksiniz ama nafile dusuncesi bile dar gelicek... Kacmak isteyip kacamicaksiniz cunku hep bir umut olucak icinizde ve gelgitler icinde yasicaksiniz ama asla sevmekten vazgecilmemesi gerektigini unutmadan yasicaksiniz...